Het biosfeerreservaat Niedersächsische Elbtalaue is een waterrijk natuurgebied met een uniek karakter. Het landschap is hier gevormd door de rivier de Elbe, die het land regelmatig overstroomt. Een dijk scheidt dit overstromingsgebied van het uitgestrekte marsland. De natuurlijke oevers zien er overal weer anders uit: op weilanden vol bloemen en vochtige moerasbossen volgen dennenbossen, met gras begroeide zandgronden en duinvlaktes. Maar het in 2002 ingerichte en door de UNESCO erkende reservaat beschermt niet alleen de natuur. Het landschap is ook sterk beïnvloed door de mens: groene weilanden, akkers en vakwerkhuizen zijn slechts enkele kenmerken van het cultuurlandschap dat hier is ontstaan.
De natuur biedt hier een leefruimte aan bedreigde dier- en plantensoorten. Lange tijd kwam het dier dat kenmerkend is voor het landschap, de Elbe-bever, hier niet meer voor. Samen met de visotter is hij nu weer aan de oevers waar te nemen. In de koude helft van het jaar zijn er bovendien duizenden ganzen te bespeuren. En in veel dorpen wordt het beeld bepaald door een andere vogel: de ooievaar
